Liczenie stron w 100-kartkowym zeszycie? Udawanie chorego, żeby nie iść do szkoły? Chodzenie na rękach? Witamy w świecie Mikołajka!
Tytuł lektury: „MIKOŁAJEK I INNE CHŁOPAKI”
Autorzy: René Goscinny, Jean-Jacques Sempé
Czas akcji: połowa XX wieku
Miejsce akcji: pewna miejscowość we Francji
Na okładce książki widnieją dwa nazwiska: Sempé i Goscinny. Jean-Jacques Sempé zilustrował „Mikołajka…”, jednak nad postacią Mikołajka i jego przygodami pracowali obaj panowie.
Kto jest narratorem w książce „Mikołajek i inne chłopaki”?
Żeby odpowiedzieć na to pytanie, trzeba sprawdzić, w której osobie pisane są fragmenty narracji, czyli zerknąć na czasowniki. Jeżeli w tekście pojawią się takie formy czasownika jak: „wziąłem”, „zabrałem”, „krzyknąłem”, to masz do czynienia z narratorem pierwszoosobowym („ja wziąłem”, „ja zabrałem”). W książce „Mikołajek i inne chłopaki” to „ja” jest jeszcze konkretniejsze – ma na imię Mikołajek. Dowodem może być chociażby ten fragment: „– Może Mikołajek – pokazała na mnie”.
Narrator to ta osoba w utworze literackim, która opowiada o rozgrywających się zdarzeniach. Narrator może występować w trzeciej lub pierwszej osobie. Narrator trzecioosobowy zna szczegóły wydarzeń, chociaż nie bierze w nich udziału. Narrator pierwszoosobowy bierze udział w opisywanych wydarzeniach, przedstawia wszystko z własnego punktu widzenia.
Czy o książce „Mikołajek i inne chłopaki” możemy powiedzieć, że jest zabawna?
Zdecydowanie tak.
→ Śmieszy nas opisywany przez chłopców świat dorosłych (np. gdy Joachim tłumaczy, co to jest biwak).
→ Chłopcom zdarzają się śmieszne przygody (np. w opowiadaniu „Lekarze”, gdy jeden z chłopców odjeżdża autobusem, a jeden z lekarzy zostaje).
→ Zabawny jest sposób myślenia Mikołajka i reszty (np. gdy Alcest liczy strony w 100-kartkowym zeszycie).
Bohaterowie „Mikołajka…”
Bohaterem głównym jest Mikołajek. Nie mniej ważni są jednak jego koledzy: Alcest, Euzebiusz, Gotfryd, Joachim, Kleofas, Maksencjusz oraz Rufus.
Mikołajek jest też bohaterem tytułowym – jego imię znajduje się w tytule utworu.
Mikołajek – co wiemy o tym bohaterze?
Główny bohater raczej opowiada o swoich kolegach, a nie o sobie. Możemy powiedzieć m.in., że Mikołajek:
→ miał celne uwagi dotyczące świata dorosłych,
→ najlepiej ze wszystkich fikał koziołki,
→ nie przepadał za dziewczynami, ale Jadwinię lubił,
→ o wszystkich swoich kolegach wyrażał się bardzo dobrze.
Zgrana paczka „fajnych chłopaków”
Chociaż każdy z nich był inny, Mikołajek i jego kumple tworzyli bardzo zgrany zespół. Przyglądając się im, można na przykład wysnuć wnioski, jak powinien zachowywać się prawdziwy kolega. Prawdziwy kolega:
→ nie obraża się z byle powodu i szybko wybacza,
→ pożycza innym swoje rzeczy,
→ liczy się ze zdaniem innych,
→ jeżeli trzeba, potrafi bronić swojej racji siłą (ale nie wyrządza nikomu krzywdy),
→ nie opuszcza kolegów w potrzebie.
Kto jest kim?
- Alcest dużo jadł, więc był grubszy od innych, miał zawsze brudne od jedzenia ręce i kieszenie pełne kanapek, był koleżeński, ale nigdy nie dzielił się jedzeniem
- Euzebiusz lubił się przechwalać, świetnie chodził na rękach i dobrze grał w piłkę
- Gotfryd był pomysłowy (wymyślił tajny język), świetnie chodził na rękach, czasem jednak psuł kolegom zabawę
- Joachim był wytrwały w poszukiwaniach, potrafił doskonale zorganizować pobyt na campingu, miał bujną wyobraźnię
- Kleofas był najgorszym uczniem w klasie, nosił okulary, na lekcjach często spał, nie chciał bawić się z dziewczynami, dobrze chodził na rękach
- Maksencjusz szybko tracił cierpliwość, obrażał się, ale z ważnego powodu
- Rufus często udawał chorego, żeby nie iść do szkoły, był dobry w chodzeniu po drzewach
Kto nie pasował do paczki Mikołajka?
Ananiasz nie pasował do paczki Mikołajka, bo:
→ był najlepszym uczniem w klasie i pupilkiem pani nauczycielki,
→ ciągle powtarzał lekcje,
→ nie chciał się bawić z chłopcami,
→ nosił okulary, więc nie można się było z nim bić,
→ płakał, gdy tylko coś było nie tak.
Zdjęcie wprowadzające: fot. Mirt Alexander/Shutterstock.com